Η Πελοπόννησος, αποτελεί προνομιακό τόπο για θαλασσινές διακοπές, καθώς δεν χρειάζεται να μπεις στο καράβι για να βρεθείς σε όμορφες ακρογιαλιές.
Υπάρχουν και επισκέπτες που επιθυμούν να απολαύσουν τα καλοκαιρινά τους μπάνια σε τοποθεσίες ήσυχες και μακριά από αδιάκριτα βλέμματα. Μια τέτοια περίπτωση είναι η μικροσκοπική Γλώσσα κοντά στην Πύλο.
Ζει στη “σκιά” της Βοϊδοκοιλιάς και διατηρεί την ησυχία της. Απόκρημνα βράχια υψώνονται μπροστά της και σχηματίζουν μια μικρή “ρωγμή”, από όπου μπαίνει θαλασσινό νερό.
Ο φυσικός κολπίσκος ανοίγει και δημιουργεί μια μικρή κοιλότητα. Αυτή είναι και η παραλία της Γλώσσας.
Ο μικρός και απάνεμος παράδεισος θυμίζει γλώσσα και δεν χωρά περισσότερα από 20 με 30 άτομα.
Δείτε από ψηλά την απάνεμη παραλία της Γλώσσας μέσα από το εντυπωσιακό βίντεο drone του συνεργάτη μας, Michael Miller:
Προορισμός για εναλλακτικούς
Δεξιά από τη Βοϊδοκοιλιά, υπάρχει ένα νοητό μονοπάτι που δημιουργείται κάθε καλοκαίρι από …πέδιλα και σαγιονάρες. Στα αριστερά του μονοπατιού βρίσκεται ο τάφος του Θρασυμήδη, γιο του μυθικού βασιλιά Νέστορα και δεξιά, το μονοπάτι καταλήγει στη Γλώσσα.
Τα νερά του μικρού αυτού κολπίσκου είναι στην κυριολεξία διάφανα και το θέαμα εξωπραγματικό. Η Γλώσσα περιβάλλεται από ψηλούς βράχους και από πίσω της δεσπόζει ένα καταπράσινο δάσος.
Η παραλία είναι ιδανικός προορισμούς για όσους αναζητούν λίγη ηρεμία και διακριτικότητα.
Τα τελευταία χρόνια, παραθερίζουν στη Γλώσσα πολλοί γυμνιστές, ενώ για τουλάχιστον 16 χρόνια, ζούσε ο περίφημος “Φωτάρας”, βυρωνιότης με καταγωγή από τη Μικρά Ασία, που έμενε σε μια αυτοσχέδια καλύβα τουλάχιστον τους μισούς μήνες του χρόνου.
Η παραλία είναι ιδανικός προορισμός και για ερασιτέχνες ψαράδες. Στα ανέγγιχτα και καθαρά νερά της παραλίας, μπορεί κάποιος να βρει αχινούς, καβούρια, ακόμη και σμέρνες.
Με τα “δίχτυα” γεμάτα, λίγο πριν το σούρουπο, οι επισκέπτες θα επιστρέψουν πίσω στη Βοϊδοκοιλιά, μέχρι την επόμενη φορά που θα επισκεφτούν τη μικρή παραλία της Γλώσσας.
Δείτε την Γλώσσα, επίσης, μέσα από το εξίσου εντυπωσιακό βίντεο του Up Stories:
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Michael Miller